ඩිස්ලෙක්ෂියාවේ ඉතිහාසය
ඩිස්ලෙක්ෂියාවේ ඉතිහාසය සංකීර්ණ වන අතර, එම තත්වය පිළිබඳ අපගේ අවබෝධය කාලයත් සමඟ පරිණාමය වී ඇත ඩිස්ලෙක්ෂියා හි ඓතිහාසික ප්‍රගතිය පිළිබඳ කෙටි දළ විශ්ලේෂණයක් පහත දැක්වේ.
මුල් කාලීන නිරීක්ෂණ සහ වැරදි වැටහීම්:
ඩිස්ලෙක්ෂියාව මුලින්ම විස්තර කළේ 19 වැනි සියවසේ අගභාගයේදී ජර්මානු වෛද්‍ය රුඩොල්ෆ් බර්ලින් විසිනි, ඔහු නිශ්චිත කියවීමේ ආබාධයක් හැඳින්වීමට “වචන අන්ධභාවය” යන යෙදුම භාවිතා කළේය.
20 වන ශතවර්ෂයේ මුල් භාගයේදී, ඩිස්ලෙක්සියා දෘශ්‍ය ගැටලුවක් හෝ අඩු බුද්ධියේ සලකුණක් ලෙස බොහෝ විට වරදවා වටහාගෙන ඇත.අක්ෂි චලන අසාමාන්‍යතා හෝ අකුරු ආපසු හැරවීම් නිසා ඩිස්ලෙක්ෂියාව ඇති වූ බවට විශ්වාස කිරීම ඇතුළුව බොහෝ න්‍යායන් සහ වැරදි වැටහීම් මෙම කාල පරිච්ඡේදය තුළ පැන නැගුනි.
1960 ගණන්වලදී, සැමුවෙල් ඕර්ටන් සහ ඇනා ගිලින්හැම් වැනි පර්යේෂකයන් ඩිස්ලෙක්සියා රෝගය වඩාත් පුළුල් ලෙස අධ්‍යයනය කිරීමට පටන් ගත් අතර එය ස්නායු ආබාධයක් ලෙස හඳුනා ගත්හ.
ඕර්ටන් විසින් “ස්ට්‍රෙෆොසිම්බෝලියා න්‍යාය” (Strephosymbolia Theory ) යෝජනා කරන ලද අතර, ඩිස්ලෙක්සියා භාෂාවේ ශබ්ද සැකසීමේ සහ ඒවා අවබෝධ කර ගැනීමේ දුෂ්කරතා හා සම්බන්ධ බව යෝජනා කළේය.
සංජානන ස්නායු විද්‍යා ක්ෂේත්‍රය 1970 සහ 1980 ගණන්වල දියුණු වූ අතර, ඩිස්ලෙක්සියා සහිත පුද්ගලයන්ගේ යටින් පවතින මොළයේ වෙනස්කම් පිළිබඳ වඩා හොඳ අවබෝධයක් ලබා ගැනීමට හේතු විය.
ක්‍රියාකාරී චුම්භක අනුනාද රූප (fMRI) වැනි මොළයේ රූපකරණ ශිල්පීය ක්‍රම භාවිතා කරමින් කරන ලද පර්යේෂණ මගින් ඩිස්ලෙක්සියා ඇති සහ නැති පුද්ගලයින් අතර කියවීමේ කාර්යයන් වලදී මොළය සක්‍රීය කිරීමේ රටා වල වෙනස්කම් අනාවරණය වී ඇත. ගුරුවරුන් දුටුවේ මෙම ළමයින් කම්මැලි කතා කළ නොහැකි වැඩකට නැති පිරිසක් ලෙසය. නමුත් ඇල්බට් අයින්ස්ටයින් වැනි ප්‍රසිද්ධ පුද්ගලයින් පවා ඩිස්ලෙක්ශියා තත්වයේ පසුවූහ. කෙසේ වෙතත්වෙතත් අක්ෂර වින්‍යාසය හා කියවීමේ ගැටලුවක් ලෙස ඩිස්ලෙක්ෂියාව නිර්වචනය කරන අතර එය ඉන්ද්‍රිය හෝ ස්නායු ගත ගැටලු තත්ත්වයක් ලෙස ඇතුළත් කළ නොහැක. එසේම අධ්‍යාපන අවස්ථා මඳකම හෝ බුද්ධිමය අඩුපාඩු තත්ත්වයක් ද ලෙස ඇතුළත් කළ නොහැක.
20 වන ශතවර්ෂයේදී, රටවල් කිහිපයක් ඩිස්ලෙක්ෂියාව ඉගෙනීමේ ආබාධයක් ලෙස හඳුනා ගැනීමට පටන් ගත් අතර අධ්‍යාපනික සැකසුම් තුළ ඩිස්ලෙක්සියා සහිත පුද්ගලයින්ට උපකාර කිරීම සඳහා ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක කරන ලදී.
එක්සත් ජනපදය 1975 දී ආබාධ සහිත පුද්ගලයින්ගේ අධ්‍යාපන පනත (IDEA) සම්මත කරන ලද අතර, එය ඩිස්ලෙක්ෂියාව සහ අනෙකුත් ඉගෙනීමේ ආබාධ සහිත සිසුන් සඳහා සහාය වීම අනිවාර්ය විය. එක්සත් රාජධානිය, ඕස්ට්‍රේලියාව සහ කැනඩාව ඇතුළු අනෙකුත් රටවල් ද ඩිස්ලෙක්ෂියාව සහිත පුද්ගලයින්ගේ අවශ්‍යතා සපුරාලීම සඳහා නීතිමය ක්‍රියාමාර්ග ක්‍රියාත්මක කර ඇත.
සාමාන්‍යයෙන් ඩිස්ලෙක්ෂියාව සෑම සමාජ ආර්ථික පසුතලයක ම සෑම වයස් සීමාවක් පුද්ගලයන් තුළ 7% ක ප්‍රමාණයකින් දැකිය හැකිය. විවිධ වූ වෙනස්කම් වලින් යුත් ඉගෙනුම් දුබලතාවයන් ගෙන් එක්කි ඩිස්ලෙක්ෂියාව එහි ලිඛිත තේරුම් භාෂාව අත්පත් කර ගැනීමේ නොහැකියාවයි.
ඩිස්ලෙක්සියා හඳුනා ගැනීම සාමාන්‍යයෙන් ඉගෙනීමේ ආබාධ සහ ස්නායු සංවර්ධන ආබාධ පිළිබඳ විශේෂඥ දැනුමක් ඇති වෘත්තිකයන් විසින් පවත්වනු ලබන විස්තීරණ තක්සේරුවක් ඇතුළත් වේ. කෙසේ වෙතත් ඩිස්ලෙක්ශියාව හඳුනාගැනීමේ ක්‍රියාවලියේදී භාවිතා කරන පොදු පියවර සහ ක්‍රම කිහිපයක් මෙසේ දැක්විය හැක.
මූලික පරීක්‍ෂණය: ඩිස්ලෙක්ෂියා අවදානමට ලක්විය හැකි පුද්ගලයන් හඳුනා ගැනීම සඳහා මූලික පරීක්‍ෂණයක් බොහෝ විට සිදු කෙරේ. කියවීමේ සහ ලිවීමේ දුෂ්කරතා, භාෂා කුසලතා සහ අධ්‍යයන කාර්ය සාධනය වැනි ක්ෂේත්‍ර කෙරෙහි අවධානය යොමු කරමින් දෙමාපියන්, ගුරුවරුන් විසින්ම සම්පූර්ණ කරන ලද ප්‍රශ්නාවලිය හෝ පිරික්සුම් ලැයිස්තු මෙයට ඇතුළත් විය හැකිය. එයද ලබා දෙන පිළිතුරු අනුව මෙම රෝග තත්ත්වය පිළිබඳව විෂයන් වලට එළඹේ.
විස්තීරණ තක්සේරුව (Comprehensive Assessment:): සාමාන්‍යයෙන් වඩාත් ගැඹුරු තක්සේරුවක් මේ මගින් සිදු කරනු ලැබේ. වෛද්‍යවරුන් හෝ ඩිස්ලෙක්ෂියාව පිළිබඳව විශේෂඥයින් විසින් පියවර කිහිපයකට සිදුකරනු ලබයි
අධ්‍යාපනික සහ සංවර්ධන ඉතිහාසය අධ්‍යනය: මෙහිදී ප්‍රථමයෙන්ම සිදුවන්නේ අදාළ දරුවාගේ හෝ පුද්ගලයාගේ අධ්‍යාපනික සහ සංවර්ධන ඉතිහාසය පිළිබදව පිරික්සීමයි. එහිදී දරුවාගේ සංවර්ධන සංධිස්ථාන අධ්‍යාපනික අත්දැකීම් සහ ඇගයීම් මැදිහත් වීම් පිළිබඳව තොරතුරු අධ්‍යයනය කරයි.
සංජානන සහ ශාස්ත්‍රීය ඇගයීම් අධ්‍යනය: බුද්ධිය, මතකය, සැකසුම් වේගය සහ අවධානය ඇතුළුව සංජානන හැකියාවන් තක්සේරු කිරීම. අධ්‍යයන ඇගයීම් කියවීම, ලිවීම, අක්ෂර වින්‍යාසය සහ අනෙකුත් අදාළ කුසලතා ඇගයීමට ලක් කරයි.
භාෂාව සහ ශබ්ද විද්‍යාත්මක දැනුවත් භාවය පිළිබඳව අධ්‍යයනය : ශබ්ද විද්‍යාත්මක දැනුවත්භාවය (වචන තුළ ශබ්ද හඳුනා ගැනීමට සහ හැසිරවීමට ඇති හැකියාව), වාචික ප්‍රකාශනය සහ ග්‍රාහක භාෂාව ඇතුළු භාෂා කුසලතා ඇගයීම.
නිරීක්ෂණ සහ චර්යාත්මක තක්සේරුව: කියවීම, ලිවීම සහ භාෂාව සම්බන්ධ කාර්යයන් අතරතුර පුද්ගලයාගේ හැසිරීම් සහ කාර්ය සාධනය නිරීක්ෂණය කිරීම.
දැක්ම සහ ශ්‍රවණ පරීක්ෂාව: කියවීමේ අපහසුතා සඳහා දායක විය හැකි පෙනීම හෝ ශ්‍රවණාබාධ ඉවත් කිරීම සඳහා පරීක්ෂණ පැවැත්වීම.
වෘත්තිකයන් සමඟ සහයෝගීතාවය: මනෝවිද්යාඥයින්, විශේෂ අධ්යාපනඥයින්, කථන-භාෂා රෝග විශේෂඥයින් සහ අනෙකුත් විශේෂඥයින් ගෙන් සමන් සමන්විත බහුවිධ කණ්ඩායමක්, මෙම අධ්‍යයන ක්‍රියාවලියට සම්බන්ධ විය හැකිය. මෙ මගින් අදාල පුද්ගලයාගේ හෝ දරුවාගේ විශේෂිත අවශ්‍යතා, හැකියාවන් සහ දුර්වලතා පිළිබඳව පුළුල් අවබෝධයක් ලබා ගත හැක.
සංසන්දනය සහ විශ්ලේෂණය: අදාල දරුවා හෝ පුද්ගලයා ඩිස්ලෙක්සියා හෝ වෙනත් විශේෂිත ඉගෙනුම් ආබාධයකින් පෙළෙයි ද යන්න විනිශ්චය කිරීමට රෝග විනිශ්චය නිර්ණායක සපුරාලන්නේද යන්න තීරණය කිරීම සඳහා තක්සේරු ප්‍රතිඵල ස්ථාපිත නිර්ණායක හා සම්මතයන් සමඟ සංසන්දනය කෙරේ.
ඩිස්ලෙක්සියා හඳුනා ගැනීම සුදුසුකම් ලත් වෘත්තිකයන් විසින් සිදු කළ යුතු බව සැලකිල්ලට ගැනීම වැදගත්ය. ඔබ හෝ වෙනත් අයෙකු තුළ ඩිස්ලෙක්සියා ඇති බවට ඔබ සැක කරන්නේ නම්, නිසි ඇගයීමක් සහ රෝග විනිශ්චයක් ලබා දිය හැකි සෞඛ්‍ය සේවා සපයන්නන්, මනෝවිද්යාඥයින් හෝ ඉගෙනීමේ ආබාධ පිළිබඳ විශේෂඥයින් සමඟ සාකච්ඡා කිරීම අතිශය වැදගත් වේ.
ඩිස්ලෙක්ෂියාව මුල් අවධියේදී හදුනාගත යුත්තේ ඇයි?
ජීවිතයේ මුල් අවධියේදී ඩිස්ලෙක්සියා තත්වයෙන් පෙලෙන්නේද යන්න හඳුනා ගැනීම හේතු කිහිපයක් නිසා වැදගත් වේ:
පූර්ව මැදිහත්වීම: මෙම රෝග තත්ත්වය කලින් හඳුනා ගැනීම එම රෝග තත්ත්වයෙන් මිදීම සඳහා දැඩි ලෙස බලපෑම් කරයි . පාසල් අධ්‍යාපනයේ මුල් වසරවලදී මෙම රෝග තත්ත්වය හා හඳුනාගෙන ප්‍රතිකාර කිරීම තුළින් දරුවාගේ ඉගෙනීමේ ක්‍රියාවලියේ සැලකිය යුතුය වෙනස්කම් ඇති කිරීමට සමත් විය හැකි බව පර්යේෂණ මගින් පෙන්වා දී ඇත.
මනෝවිද්‍යාත්මක සහ චිත්තවේගී යහපැවැත්ම: ඩිස්ලෙක්සියා පුද්ගලයෙකුගේ ආත්ම අභිමානය සහ චිත්තවේගීය යහපැවැත්ම කෙරෙහි සැලකිය යුතු බලපෑමක් ඇති කළ හැකිය. හඳුනා නොගත් ඩිස්ලෙක්සියා සහිත දරුවන් කියවීම, ලිවීම සහ වෙනත් භාෂා ආශ්‍රිත කාර්යයන් සමඟ අරගල කරන අතර, කලකිරීම්, කාංසාව සහ ඔවුන්ගේම හැකියාවන් පිළිබඳ නිෂේධාත්මක හැඟීමක් ඔවුන් විසින් ඇති කරගනු ලබයි. කලින් හඳුනා ගැනීම සහ මැදිහත් වීම පුද්ගලයන්ට ඔවුන්ගේ දුෂ්කරතා තේරුම් ගැනීමට, සුදුසු සහාය ලබා දීමට සහ ධනාත්මක ආත්ම අභිමානය සහ ඔරොත්තු දීමේ හැකියාව ප්‍රවර්ධනය කිරීමට උපකාරී වේ.
පුද්ගලාරෝපිත අධ්‍යාපන සැලසුම්කරණය: ඩිස්ලෙක්සියා කල්තියා හඳුනා ගැනීම පුද්ගල අධ්‍යාපන සැලසුම් “individualized education plans” (IEPs) හෝ පුද්ගලයාගේ විශේෂිත අවශ්‍යතාවලට ගැලපෙන විශේෂ අධ්‍යාපන සේවා සංවර්ධනය කිරීමට ඉඩ සලසයි. මෙම සැලසුම්වලට ඩිස්ලෙක්සියා රෝගයෙන් පෙළෙන පුද්ගලයාගේ ඉගෙනුම් විලාසය සහ ශක්තීන් සඳහා උපකාර වන අයුරින් ගෙනීම් ක්‍රම වෙනස් කිරීම සහ උපදේශන උපාය මාර්ග ඇතුළත් විය හැකිය.
දෙමාපියන් සහ අධ්යාපනඥයින් සඳහා වන සහාය: ඩිස්ලෙක්සියා රෝගය කලින් හඳුනාගැනීමෙන් දෙමාපියන්ට සහ අධ්‍යාපනඥයින්ට පුද්ගලයාගේ ඉගෙනුම් අවශ්‍යතා හොඳින් අවබෝධ කර ගැනීමට සහ සුදුසු සහය ලබා දීමට හැකියාව ලැබේ. දරුවාගේ ඉගෙනුම් ගමනට සහාය වීම සඳහා සම්පත්, පුහුණුව සහ විශේෂිත මැදිහත්වීම් වෙත ප්‍රවේශ වීමට එය ඔවුන්ට උපකාර කරයි. මීට අමතරව, කලින් හඳුනා ගැනීම දෙමාපියන්, අධ්යාපනඥයින් සහ වෘත්තිකයන් අතර සහයෝගීතාව ප්‍රවර්ධනය කරයි, දරුවාට උපකාරක ජාලයක් නිර්මාණය කිරීමට රෝග තත්ත්වය කලින් හඳුනා ගැනීම් වැදගත් වේ.
ඩිස්ලෙක්ෂියා රෝග ලක්ෂණ
“මම දන්නවා මට කියන්න අවශ්‍ය මොනවාද කියලා නමුත් මට නිවැරදි වචනය හොයා හොයාගන්න බෑ “
“මම දකින්නේ වෙනස් වූ දෘෂ්ටිකෝණවලින්”
“ මගේ මොළය සකස්වී ඇත්තේ වෙනස් ආකාරයකටයි”
“ මා ලඟ නිවැරදි අදහස් තියෙනවා නමුත් ලිඛිතව ගොනු කරන්න අමාරුයි”
“පුද්ගලයන් ඉදිරි ඉදිරිපිට කතා කිරීමේදී මං පැටලෙනවා. එසේම මට අමතක වෙනවා කුමක්ද මා පැවසීමට ගියේ කියලා”
“ක්‍රියාත්මක කිරීමට අපහසු උපදෙස් මාලාවක් මට ලැබෙනවා”
පහත් සඳහන් ලක්ෂණ දරුවකු ප්‍රදර්ශනය කරයි නම් දෙමාපියන්ට සහ ගුරුවරුන්ට ඔහු හෝ ඇය ඩිස්ලෙක්ෂියා රෝග තත්ත්වයෙන් පෙළෙන බවට නිර්ණය කළ හැක.
- වචන උඩ යට මාරු කරල ලිවීම වචන ලිවීමේදී අකුරුවල ස්ථානය වෙනස් කර ලිවීම
- හුදෙකලා වූ තනි වචන හඳුනාගැනීමේ අපහසුව
- වචන මතකයට නගා ගැනීමේ අපහසුව
- තුන්වන ශ්‍රේණියෙන් පසු වවද වචන ආපස්සට ලිවීම
- අකුරු හා ශබ්ද අතර ඇති සම්බන්ධතාවය ගලළපා ගලපා ගැනීමේ දුෂ්කරතාවය
- කුඩා වචන සම්බන්ධයෙන්ව ව්‍යාකූලත්වයට පත් වීම
- ගණිත කුසලතා ශක්තිමත් වුවත් ඉලක්කම් වල අනුපිළිවෙල හා ගණිතමය සංකේත වල පිළිවෙල හෝ ස්ථානය වෙනස් කිරීම්
- වෙලාව පැවසීමට ඉගෙන ගැනීමේදී දුෂ්කරතා
- අක්ෂර වින්‍යාසය සාමාන්‍යයෙන් අපහසුවීම එකම ඡේදයක පවා එකම වචනය වෙනස් වෙනස් ආකාරයට ලිවීම
- සවන් දීමෙන් අවබෝධය ශක්තිමත් අතර තම ශ්‍රේණිය්ට අදාල මට්ටමේ වචනයෙන් පවසන දේ අසා අවබෝධ කර කරගැනීමට ශිෂ්‍යයාට හැකියාවක් තිබීම
- වියුක්ත සංකල්ප සාධනය දුර් දුර්වල ය
- කතන්දර කීම හෝ අසනලද කතන්දරයක් නැවත පැවසීමට අසීරුය
- වචන රිද්මානුකූල ව පැවසීම අසීරුය වේ.
- හැකියාව හා ප්‍රාප්තිය අතර පැහැදිලි වෙනසක් දැකිය හැකිය
- ඉගෙනුම් දුෂ්කරතාවය පිළිබඳව පවුලේ ඉතිහාසය
- වම-දකුණ පිළිබඳ ව්‍යාකූලතාවය
- පියවරවල් දෙකක තුනක උපදෙස් අනුගමනය කිරීමේ දුෂ්කරතා
ඩිස්ලෙක්ශියාව සඳහා බලපෑ හැකි හේතු
ඩිස්ලෙක්ශියාව සඳහා බහුල ලෙසම බලපාන හේතුව වන්නේ ජානමය සාධකයි. මව් කුස කුස තුලදී දරුවාගේ මොළය වර්දනය වන කාලසීමාවන් හි දෙමාපියන්ගෙන් හෝ එක් අයෙකුගෙන් ඉගෙනුම් දුබලතාව පිළිබඳ ඇතිවන ජානමය සාධක වල බලපෑම ජානමය හේතු වශයෙන් හැඳින්විය හැකිය. යම් දරුවකුට හෝ පුද්ගලයකුට ඩිස්ලෙක්ෂියාව තිබේ නම් ඔහුගේ හෝ ඇයගේ දෙමාපියන්ට මුතුන්මිත්තන්ට ඩිස්ලෙක්ෂියාව තිබුණු බවට සාධක තිබේ
ස්නායුමය සාධක පර්යේෂණාත්මක තොරතුරු වලින් ඩිස්ලෙක්ෂියාව සඳහා බලපා බලපාන ස්නායුමය හේතු ඉදිරිපත් කර ඇත. ප්‍රකට පරීක්ෂණාත්මක සොයා සොයාගැනීමක් වනුයේ පෙනීම හෝ ශ්‍රවණයෙන් ලබා ලබාගන්නා තොරතුරු මෙම ඉන්ද්‍රියයන් තුළින් ලබා ගැනීම්ට ගත්වන කාලය හා සම්බන්ධවය . මෙම කාල වේලාව සම්බන්ධ ගැටලුව එක් තොරතුරක් අනිත් තොරතුරු වලින් වෙන්කර හඳුනා ගැනීමේදී දෝෂ ඇති කරයි .
මොලයේ වර්ධනය
තවත් සමහර පර්යේෂකවරු විශ්වාස කරන්නේ ඩිස්ලෙක්ෂියාව ක්‍රමවත් නොවූ ස්නායුමය තැන්පත් වීම ප්‍රතිඵලයක් ලෙසයි . නිව්රෝන ස්නායු සෛල මොලයේ නියමිත ස්ථානයෙන් පිටත වර්ධනය වී ඇති බවයි. මෙම තත්ත්වය මොළය සම්පූර්ණ ලෙස වර්ධනය නොවීමට බලපාන ඇති කරයි. මීට අමතරව හිසට සිදුවන තුවාලයක් නිසා මොළයට සිදුවනවන හානි හේතුවෙන් ද ඩිස්ලෙක්ශියා තත්ත්වය ඇතිවිය හැකිය
මුල් වයස් වලදී ඇතිවන ඇසීමේ ගැටලු
තවත් පර පර්යේෂකවරුන් කොටසක් විශ්වාස කරනුයේ මුල් වයස් සීමාවල දී එනම් මොළය වර්ධනය වන කාලයේදී ඇසීමේ ගැටළුවක් ඇති වූ විට දරුවාට හඬ, අක්ෂර හා මොලය අතර සම්බන්ධතාවය නිවැරදි ශ්‍රවණය කිරීමට හැකියාවක් නොලැබෙන බවයි . මෙම අඩුපාඩුව ජීවිත කාලෙ පුරාම ඉගෙනීම සඳහා පරිශ්‍රමයක් ඇති කිරීමට හේතු විය හැකිය
ඩිස්ලෙක්ශියාවේ අහිතකර ප්‍රතිඵල
- පාසල ප්‍රතික්ෂේප කිරීම
- සමාජ විරෝධී හැඟීම්
- සමාජීය හුදෙකලා වීම
- ප්‍රචණ්ඩත්වය/ සහෝ සහෝදරයින් සමඟ අධික විරෝධතාවය
- සියදිවි හානිකර ගැනීමේ අදහස් පහළ වීම
- හැසිරීමේ ගැටලු (නිවසේ දී සහ පාසලේදී)
- අඩු ආත්ම අභිමානය සහ චිත්තවේගීය බලපෑම
- පුද්ගලයන්ගේ සමාජ අන්තර් ක්‍රියා සහ පුද්ගල අන්තර් සම්බන්ධතා වලට බලපෑම් කිරීම
ඩිස්ලෙක්ශියාව රෝගයක් නොවේ. උත්පත්තියෙන්ම ඇතිවූ තත්ත්වයක් වන අතර එය බොහෝ විට පවුල් තුළින් පැවත එන්නකි. ඩිස්ලෙක්සියා සහිත පුද්ගලයන් මෝඩ හෝ කම්මැලි පුද්ගලයන් නොවේ. බොහෝ දෙනෙකුට සාමාන්‍ය හෝ සාමාන්‍ය මට්ටමට වඩා ඉහළ බුද්ධියක් ඇති අතර ඔවුන්ගේ ඉගනුමෙනුම් ගැටලුවලින් මිදීමට ඔවුන් මහත් පරිශ්‍රමයක යෙදෙනු ඇත . සමහර පුද්ගලයන් තුළ ඩිස්ලෙක්ෂියා තත්ත්වය මද වශයෙන් ඇති අතර කතාවේ හා ලිඛිත භාෂාවේ ගැටලු ඔවුන් තුළ පවතින්නේ සුළු වශයෙනි. වාසනාවකට මෙන් සුදුසු උදව් උපකාර වලින් පසුව බොහෝ ඩිස්ලෙක්ෂියා පුද්ගලයන් කියවීමට උගනී.
Author: Chamika Hulangamuwa
Lecturer
Nāgānanda International Institute for Buddhist Studies